De verdeelsleutel
Mis à jour le : 14/11/2024
Als er in de woning geen meetinstrumenten geïnstalleerd zijn, wordt het aandeel van elke bewoner in de collectieve kosten bepaald volgens een verdeelsleutel. De bewoner betaalt dus een percentage van de totaalfactuur van het gebouw.
Deze verdeelsleutel varieert naargelang het type woning
Als beheerder van het gebouw bepaalt de eigenaar de verdeelsleutel.
Er zijn geen verplichte regels waarmee men rekening moet houden bij het verdelen van de kosten onder de verschillende woningen. De Brusselse Huisvestingscode[1] verplicht beheerders echter om in de precontractuele communicatie en in het huurcontract te vermelden hoe de kosten worden verdeeld, samen met alle verplichte informatie rond de kosten en bijdragen (betalingsmodaliteiten, bedrag van de tussentijdse betalingen, betrokken kosten[2], enz.).
Wanneer een beheerder een verdeelsleutel hanteert die niet vermeld staat in het huurcontract, dan kan de bewoner die verdeelsleutel betwisten. De bewoner kan dan in samenspraak met de eigenaar een minnelijke schikking proberen te treffen. Eventueel kan de bewoner daarvoor een beroep doen op bemiddeling en, als het probleem blijft, de kwestie voor de vrederechter brengen, die vervolgens zal beslissen over de verdeelsleutel.
[1] Artikelen 217 en 2018 van de Brusselse Huisvestingscode.
[2] Artikel 224/3, §1, tweede lid van de Brusselse Huisvestingscode: “Alleen de uitgaven voor posten die uitdrukkelijk worden vermeld en limitatief worden opgesomd in de huurovereenkomst, zijn verschuldigd met uitzondering van uitzonderlijke of nieuwe lasten die met werkelijke uitgaven moeten overeenkomen.”
In geval van mede-eigendom maakt de beheerder van het gebouw de kostenafrekening op volgens de verdeelsleutel die de mede-eigenaars samen hebben vastgelegd. Niettemin is de eigenaar nog altijd verplicht[1] om in het huurcontract en in de precontractuele communicatie te vermelden hoe de kosten over de verschillende woningen worden verdeeld.
Gewoonlijk is deze verdeelsleutel opgenomen in het reglement van mede-eigendom, samen met alle informatie over de kosten en bijdragen. Wat de kostenafrekening betreft, moet het reglement van mede-eigendom daarnaast ook het volgende vermelden:
- de omschrijving van de rechten en plichten van elke mede-eigenaar met betrekking tot de privatieve delen en de gemeenschappelijke delen;
- de criteria en de berekeningswijze voor de verdeling van de kosten (privatief en gemeenschappelijk)
Bij geschillen kan de bewoner met de beheerder van het gebouw een minnelijke schikking trachten te treffen en desnoods de zaak aanhangig maken bij de vrederechter.
[1] Artikelen 217 en 2018 van de Brusselse Huisvestingscode.
Als de sociale woning niet uitgerust is met een individuele meter, bepaalt artikel 16 van het besluit van de Brusselse Hoofdstedelijke Regering van 26 september 1996 het volgende: “indien er slechts een gemeenschappelijke meter bestaat, wordt het verbruik als volgt verdeeld:
– 20 % wordt op gelijke wijze over het aantal woningen verdeeld.”
In geval van een geschil proberen beide partijen (beheerder en bewoner) een minnelijke schikking te treffen. Als dat niet lukt, volgen ze de hier beschreven procedure.
